با توجه به نسخه از
استاد عبدالله دوامی
(3 سی دی)
عبدالله دوامی
عبدالله دوامی متولد سال 1891 میلادی، فراگیری آواز را نزد علی خان نایب السلطنه و همچنین نزد آقا حسینقلی، حسین خان کمانچه کش، درویش خان، مجد الذاکرین و میرزا عبدالله آغاز کرد. حافظه اسراف او باعث شد تا آهنگ ها و تصنیف های بی شماری را از روی قلب بداند. در کلاسهای شبانه هنرستان به نوازندگان بنام آن زمان مانند فاخره صبا، محمود کریمی، مرضیه، خاطره پروانه، هما، الهه آموزش داد. آقای. شجریان نیز از شاگردان او بود. از معدود ضبط های او می توان به تصنیف افشاری از عارف قزوینی اشاره کرد.
داستانی هست که شخصیت او را به وضوح نشان می دهد: در دومین تور درویش خان در تفلیس. عارف که برای خداحافظی رفته بود از او خواست که آهنگی با گرایش سیاسی و در عین حال معروف را در طول ضبط ها بگنجاند. درویش خان حاضر به قبول آن نشد، اما خود دوامی در یک جلسه ضبط تصمیم گرفت آن را بخواند. درویش خان که او را همراهی می کرد چنان عصبانی شد که سازش را پاره کرد. دوامی توانست او را آرام کند و در نهایت پذیرفت که آهنگ را با یک تغییر جزئی در ابتدا در ضبط خود قرار دهد.
شایستگی‌های استثنایی دارد و می‌تواند برای نسل حاضر کاربرد عمده‌ای داشته باشد و برای نسل‌های بعدی نیز قابل استفاده باشد، این به دلیل ویژگی‌های هنری مناسب و همچنین اجرای استادانه گوشه‌های ردیف توسط استاد است.
او در خوانندگی ردیف آوازی از مهارتی نادر بهره برد. مجموعه‌ای از ردیف‌های آوازی و تصنیف‌های قدیمی (شامل 186 عنوان از هنرمندان و تصنیف‌سازان معروف شیدا، شوریده، عارف و درویش خان) توسط استاد فرامرز پایور در دهه 50 پس از پیشنهاد خود استاد دوامی رونویسی شده است. پیش از وی استاد ابوالحسن صبا برخی از تصنیف ها را ترتیب داده بود که متأسفانه به دلیل ضعف سلامتی منتشر نشد. مجموعه حاضر شامل همان رونویسی های استاد فرامرز پایور است که توسط موسسه فرهنگ و هنر ماهور در سال 1375 منتشر شده است.
ماهور واقعاً مدیون محسن کرامتی است که برای شنیدن مجموعه حاضر و اظهار نظرهای ارزشمند وقت گذاشته است.
منتشر شده [08/11/2002]
