چنگ/چانگ برای من مثل روح است. تاثیر فیزیکی آن صداهای سیم هایی است که در زیر امتداد ساز به هم متصل می شوند. این هارپ/چانگ انرژی را اداره می کند و پل زمین به آسمان است
لیلیان واحه آدام
خاستگاه هارپ/چانگ مانند بسیاری از سازهای دیگر آفریقا است. جای تعجب نیست که بدانید قبل از خلقت چانگ/هارپ، آفریقا خاستگاه انسان بوده است. به تدریج تغییرات از آفریقا و اقیانوس اطلس ساحلی، آمریکا و سیبری، چین و هند و خاورمیانه از اروپا عبور کرد و در کاربردهای مختلف زندگی بشر به عنوان یک ساز موسیقی مورد استفاده قرار گرفت.
در سال 1914، اولین تصویر ناشناخته از یک نوازنده چنگ (1500 قبل از میلاد) بر روی دیوار غار در جنوب فرانسه در منطقه ای به نام دو برادر 1 در منطقه Arich-Pirene2، توسط ماشین حفاری Meatos Adobert توسط سه برادر هنری، Clat Jeau، Beguin پیدا شد.
رونوشت ها و اسناد اثاثیه انسان های بدوی، ابزارهایی مانند تیر و کمان، شکل قایق، قاشق یا بل یا ماه متقاطع یا مثلث را نشان می دهد.
در شکل اولیه، شکل اولیه چنگ به شکل چهار سیم فلزی ظاهر شد، اما تعدادی چنگ یافت شد که به رنگ طلایی پوشانده شده بود و مقداری انحنای گلدار روی آنها وجود داشت. قطعاً مردم بدوی از صدایی که از تیر و کمان آن بیرون میآمد هیجانزده میشدند، اما او به سرعت صداهای متفاوتی را که از این سیمهای مورب به دست میآمد کشف میکرد: سیم کوتاه صداهای بلند و سیمهای بلند صداهای کم تولید میکرد. با این حال، هارپ/چانگ زمانی متولد شد که تیری از کمان رها شد و صداهایی از کشیدن کمان و همچنین تیراندازی ایجاد شد. اگرچه شکارچی و جنگنده چیزهای مختلفی نمی آفرینند، اما صداهای موسیقی مهمتر از آلات موسیقی بود.
از آنجایی که برخی داستان های متناقض در مورد چنگ/چانگ وجود دارد، اما هیچ یک از آنها نمی تواند برای متقاعد کردن منشأ هارپ/چانگ درست باشد. قدیمی ترین هارپ/چانگ که در بریتانیا از خاورمیانه شناخته شده است دو ساز مثلثی با 29 تا 30 سیم است. گفته می شود که شکل هارپ / چانگ از یونان آمده است. هارپ/چانگ گوشه دار ایران ارپا یا چانگ نامیده می شد. قوس اولیه چانگ / چنگ برای اولین بار در لهستان نواخته شد که از شرق وارد و توسط مردم و سربازان عرب توزیع شد.
بازنویسی از مجله هنر و موسیقی