سنتور

تاریخچه سنتور : 

سنتور برای اولین بار در مروج الذهاب، کتاب تاریخی نوشته ابوالحسن علی بن حسین مسعودی (قرن دهم) آمده است. او هنگام صحبت از موسیقی ایرانی و سازهای مختلف آن در زمان امپراتوری ساسانی از سنتور یاد می کند. همچنین سنتور را منوچهری شاعر معروف پارسی‌گو (قرن یازدهم) ذکر کرده است. اگرچه عبدالقادر مراقعی (موسیقی‌دان بزرگ ایرانی در قرن سیزدهم) در نوشته‌های خود، سازی به نام یاطوفان را معرفی می‌کند که شباهت زیادی به سنتور دارد، اما سازی که امروزه به نام سنتور می‌شناسیم در تاریخ موسیقی ایرانی تا زمان قرن بیستم غایب است. قرن نوزدهم. با این حال، ساز بسیار مشابهی به نام قانون برای قرن ها در فلات ایران وجود داشت. فارابی (فیلسوف و موسیقیدان ایرانی قرن دهم) در کتاب معروف خود به نام المسیقی الکبیر، قانون را به تصویر کشیده است. همچنین این ساز در نقاشی ها و مینیاتورهای بنای چهلستون (قرن شانزدهم) نیز دیده می شود. در اینجا باید به این نکته اشاره کرد که سنتور فقط از نظر شکل شبیه به قانون است