ویولن رکن الدین مختاری

ویولن: رکن الدین مختاری
تمبک: نورعلی برومند

  رکن الدین مختاری در سال 1887 در کرمانشاه به دنیا آمد. چند سالی مناصب باشکوهی داشت و پس از فرار از سرهنگ آیرم به اروپا، از سال 1334 تا 1320 به ریاست شهربانی رضاشاه منصوب شد. مدت کوتاهی نزد حسین اسماعیل زاده کمانچه آموخت و با درویش خان دوست شد. او در سرودن پیشدارامد استعدادی استثنایی داشت. از آثار او می توان از ماهور پیشدارمد با تغییرات متریک، همچنین پیشدارمدهایی در همایون (که بعداً به عنوان تصنیف: «مرد عاشقم» ملوک ضرابی خوانده می شود)، شور، اصفهان، بیات ترک، دشتی و سهگاه نام برد. تصنیف در بیات ترک بر غزلیات م بهار (گر رقیب ایاد) از قطعات معروف اوست. سبک آهنگسازی او به «رکنی» معروف بود. رنگ او در همایون، 3 پیشدارمد او در دشتی، اصفهان و چهارگاه در روش ویولن هنرستان، جلد دوم تا چهارم به چاپ رسیده است. وی در سال های اداری اغلب به نواختن ویولن و همراهی وزیری که در منزل امیر شوکت الملک تار می نواخت. رکن‌الدین مختاری پس از استعفای رضاشاه و تبعید وی (۱۳۲۱)، دستگیر و در سال ۱۳۲۱ به دادگاه رفت و به ۸ سال حبس محکوم شد. در سال 1945 او بهبود یافت اما هرگز به اندازه قبل فعال نبود. با ابتلا به سرطان، در سال 1350 پس از یک عمل جراحی در تهران درگذشت. ...

منتشر شده [28/07/2003]