صوفی

آواز: محمد معتمدی

کمانچه: سینا جهان آبادی
دف و دایر: حسین رضایی نیا
دهل: رزا یزدانی

در موسیقی کلاسیک ایرانی، هنر بداهه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اما امروزه متاسفانه به دلایلی به ندرت روی صحنه اجرا می شود. این بدان معناست که ما فرصت عظیمی را برای به اشتراک گذاشتن لحظات روان هنری بداهه از دست می دهیم. مهم ترین دلیل آن این است که درونی شدن موسیقی در درون هنرمند اتفاق نمی افتد. اولویت دادن به مسائل مالی این هنر در سال های اخیر و در نتیجه توجه به طیف وسیع تری از مخاطبان از دیگر دلایل آن است.
الهام از فضای حاکم بین مخاطبان گسترده به انتخاب حالت و شعر کمک می کند. از این مناسبت می توان به مناصبت خوانی یا مناصبت نوازی یاد کرد. اوج بداهه نوازی در موسیقی ایرانی را می‌توان در آثار استادان برجسته‌ای چون جلیل شهناز، حسن کسایی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، رضا ورزنده، احمد عبادی و... یافت.
نوع موسیقی مبتنی بر بداهه نه تنها در قالب و آواز، بلکه با سازهای کوبه ای ضربی خوانی نیز مانند کاری که مرحوم ناصر فرهنگ فر با تمبک انجام داد، قابل اجرا است.
دلیل ضبط این آلبوم در واقع شرکت ما در جشنواره جهانی صوفی در سال 2007 بود. در آن جشنواره، موسیقی اجرا شده بیشتر صوفیانه و مبتنی بر بداهه بود. پس از آن تصمیم گرفتیم بدون هیچ گونه آمادگی و با الهام از فضای جشنواره بداهه نوازی کنیم، هرچند وجود تنها یک ساز ملودیک ارائه ما را کمی آسان کرده بود. پس از آن، بازخورد مثبت اجرای ما در جشنواره ما را متقاعد کرد که چند روز بعد از اجرای خود در استودیو ضبط کنیم. ما معتقدیم که این گونه اجراهای بداهه زمانی که به صورت زنده روی صحنه اجرا می شوند، تاثیرگذارتر و عمیق تر هستند. اما از آنجایی که ضبط زنده اجرای ما خوب نبود، تمام تلاشمان را کردیم تا در حین ضبط این آلبوم، همان فضای استودیو را بازسازی کنیم.

بی شک در نوع اجرا که بداهه گویی است، کاستی هایی وجود دارد. امیدواریم آنها را نادیده بگیرید.
محمد معتمدی

منتشر شده [08/12/2009]