تکنوازی تار

(ماهور، سهگاه)

تار: داریوش پیرنیاکان
تمبک: محمود فرهمند

داریوش پیرنیاکان در سال 1334 در آذربایجان شرقی به دنیا آمد و از 12 سالگی به تحصیل موسیقی پرداخت و اولین استاد او محمدحسن اوذری بود. به زودی به افتخار استاد بزرگ موسیقی، علی اکبرخان شهنازی، به شاگردی او پرداخت و ردیف میرزا حسینقلی و دوره سطح عالی ردیف خود را به او آموخت. در همین حین وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. در آنجا با دکتر داریوش صفوت دوست شد و به زودی به مرکز معروف حفظ و ترویج موسیقی کلاسیک ایرانی به ریاست خود صفوت راه یافت. او در «مرکز» از اساتید بزرگ موسیقی چون یوسف فروتن، سعید هرمزی و محمود کریمی بهره برد. پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه به کار و تدریس در «مرکز» ادامه داد. از آثار او می توان به یاد ایام، پیام نسیم، رسوای دل، سرو چمن، آسمان عشق، جان اششق، آرام جان (همگی همراه شجریان روی تار)، ماهور و سگا اشاره کرد. تقدیم به یاد استاد شهنازی، شور دشت (همراه صادق تعریف)، سخن تازه (همراه شهرام ناظری).

او همچنین دو عنوان منتشر کرده است که هر دو به عنوان مرجع در محافل دانشگاهی بوده و اغلب در کنفرانس‌های موسیقی حضور یافته و در دانشگاه‌های داخلی و خارجی متعددی از جمله دانشگاه تایپه، دانشگاه لندن، UCLA، منچستر، تهران، امیر، سخنرانی کرده است. دانشگاه فنی کبیر و دانشگاه تبریز.

وی همچنین نایب رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران است. او در سال 1380 گروه موسیقی شهنازی را تأسیس کرد و با آن به فعالیت های حرفه ای موسیقی خود مشغول شد. از آلبوم های اخیر او با این گروه می توان به اسمان با خواننده حمیدرضا نوربخش اشاره کرد.

وی مدال درجه یک هنر را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (۱۳۸۰) و دکترای افتخاری خود را از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (۱۳۸۳) دریافت کرده است. ...