چهارگاه و بیات ترک

تار و سه تار: حسین علیزاده

نی و آواز: حسین عمومی
تمبک: محمدقوی حلم

  حسین علیزاده در سال 1330 در تهران به دنیا آمد. او در کودکی در هنرستان موسیقی تهران تحصیل کرد و به عنوان شاگردی درخشان مورد توجه علی اکبر شهنازی قرار گرفت. سپس نزد یوسف فروتن، عبدالله دوامی، سعید هرمزی، هوشنگ ظریف، حبیب الله صالحی و محمود کریمی تحصیل کرد و از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او فعالیت خود را در سال ۱۳۴۷ با نوازندگی در ارکستر رودکی به کارگردانی حسین دهلوی آغاز کرد. در سال 1349 در مرکز معروف حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی زیر نظر نورعلی برومند کنسرت برگزار کرد. برخی از آثار او در دهه 70 در برنامه های رادیویی اجرا و ضبط شد و پس از آن دوره ای با گروه شیدا همکاری و سپس گروه عارف را تأسیس کرد. فعالیت های او همیشه به نفع موسیقی ایرانی بود. او تأثیر عمیقی بر درک موسیقی کلاسیک ایرانی در بین نسل جوان گذاشته است. او تئوری ها و اصلاحات جدیدی را هم در تکنیک بداهه نوازی و هم در ترکیب بندی ارائه کرده است. او مکتب جدیدی را برای خود پایه گذاری کرده است و اکنون پیروان زیادی دارد که به نوبه خود این پیشرفت ها را منتقل می کنند.
در دهه 1970 به نشانه اعتراض سیاسی به همراه سایر اعضای هر دو گروه از دفتر موسیقی رادیو استعفا داد. پس از آن مؤسسه چاووش را با همکاری محمدرضا لطفی تأسیس کرد و با سرودن سرودهای خاطره انگیز متعدد نشان داد که جنبه های بدیع موسیقی ایرانی در واقع بی شمار است. پس از انقلاب مدتی برای تحصیل موسیقی در اروپا اقامت گزید و مجدداً از سال 1367 با اجرای کنسرتی پیروزمندانه با عنوان «شورانگیز» که به شدت بر ذائقه علاقمندان موسیقی تأثیر گذاشت، فعالیت خود را آغاز کرد.

حسین عمومی در سال ۱۳۴۳ در اصفهان به دنیا آمد. اولین درس هایش را در ردیف از پدرش گرفت. پس از آن به فضیلت استاد کسایی دست یافت و پس از 10 سال تلاش آموزشی، نزد آن استاد بزرگ آموختن اسرار فن او را آغاز کرد.

تحقیقات او در زمینه ساخت نی، تمبک و دف موضوع کنسرت آموزشی بود که در سال 1378 برگزار شد که با استقبال بسیار خوب علاقمندان مواجه شد.
او در موسیقی متن اصلی Sweet Here After (برنده جایزه در کن، 1998) به کارگردانی Atom Egoyan همکاری کرد.

محمد قوي حلم در سال 1330 در تهران به دنيا آمد. او در خانواده ای موسیقی دان بزرگ شد که استعدادهای او را از دوران کودکی پرورش داد. او در مورد سنت‌های مختلف موسیقی نواحی کشورش از عمویش یاد گرفت و اولین درس‌های موسیقی کوبه‌ای خود را در سن پنج سالگی از پدر و مادرش دریافت کرد.
او در یازده سالگی وارد هنرستان موسیقی تهران شد و در آنجا تحصیلات خود را در رشته موسیقی سنتی ایرانی ادامه داد و در موسیقی کلاسیک غربی به کارآموزی پرداخت. در سال 1978 برای تکمیل رپرتوارهای مختلف سازهای کوبه ای خود به فرانسه رفت تا نزد سیلویو گوالدا تحصیل کند. او اگرچه دور از کشورش بود، اما به تنهایی به تمرین موسیقی ایرانی ادامه داد.